ZJIETJES PLACE

ZJIETJES PLACE AND ALL KINDS OF STUFF

dinsdag 10 februari 2015

MEMORY LANE

Vanmorgen dook ik in de kast om er weer uit te komen met fotoboeken van mn eerste serie pluizebollekes.

De eerste die bij ons kwam wonen was Savannah. Toen we haar gingen ophalen zou ze eigenlijk de naam Mitsy krijgen maar de dame was absoluut geen Mitsy noch een Misty.
De naam Savannah stond al op de boomstam dus dat was een uitgemaakte zaak en Savannah zou ze heten.
De voorste dame is Savannah, daarboven ligt een jeugdige Destiny en zoals je kunt zien was Savannah again NOT AMUSED hihihi

Wat een madam was het, een stuk klittenband, met geen stok van me af te krijgen, een echte schaduw. Waar ik was, was zij ook. Zat ze niet als een papegaaike op mn schouder, dan hobbelde ze wel achter me aan, soms liep ze een milimeter voor mn voet zodat ze gelanceerd werd....

Ik had bij de man laten doorschemeren dat een katertje erbij toch wel erg leuk zou zijn. Voordeel was dat de fokkers  vrienden waren geworden en wij dus wisten wanneer er ukkies op komst waren. Ik had eerste keus bij hun 2de nestje en ik mocht de naam bepalen, superdeal. Het nestje bestond uit 2 beebs en beiden vrouwtjes dussss
En Zo kwam Cheyenne bij ons wonen. En leuk dat Savannah het vond!!!! SO NOT

 De dame was NOT AMUSED en heeft me 4 dagen boos en blazend aangekeken vanuit de bovenste mand van de krabpaal. Dag 5  kwam ze even, echt heeeeeel even bij me liggen, kon wel janken zo blij. Zodra Cheyenne iets deed wat niet mocht, gaf Savannah haar op haar donder voor ik er iets van kon zeggen want Savannah wist precies wat mocht en vooral wat niet en zo had ik een hulp in de opvoeding.....tot het moment dat die mevrouw alles ging doen wat die kleine boef deed en wat dus niet mocht  *zucht*


Hier lag Cheyenne te luchten , gekke fluit hahaha

Cheyenne moest je goed in de gaten houden als je een bord met eten vast had want ze snaaide het zo van je bord...

Weer een jaar later kwam er een meneertje bij ons wonen, ook weer bij hetzelfde bevriende fokkerechtpaar, op uitzetbasis  dus voor niksnakkesnada . Zij regelden de dekkingen. En zou de stud gaan sproeien dan snipsnip de schaar erin en kreeg ik gewoon de stamboom en was de kater officieel van mij.
In totaal heeft Nicky 5 nestjes veroorzaakt ennnnnnnn daar is Djazz een nazaadje van :))




Puzzz in bootzzzz


Nicky kwam en ohohoh, ik heb me vaak afgevraagd waar ik aan begonnen was. Het
 was een baby met ADHD!! Wat een draakje. Niks was veilig. Kussens op de bank kon ik dagelijks terug leggen om vervolgens om te draaien en meneer had ze dan alweer op de grond gebonjoerd. Als er al kussens op de bank lagen en hij kreeg op zn mieter, vloog hij met zn koppie onder t kussen en kont omhoog....of ik hem dan niet zag. Moest er ook vaak om lachen om die stuipen van hem.
We hadden toen ook een jonge papegaai die net wat begon te brabbelen en laat hij nou de naam Nicky binnen een week geleerd hebben!!!

Zo ook een andere keer was ik de woonkamer aan t poetsen en had die 4voetertjes op de gang gezet zodat er geen kat  er  racend onder mn voeten kwam.
Hoorde ik ineens de keukendeur opengaan en verder niks of niemand.....hmmmm vreemd....heel voorzichtig om het hoekje gekeken, was de keukendeur open maar niemand te zien....totdat ik iets uit mn ooghoeken zag bungelen.....JAWEL daar hing Nicky dus te draaien met zn derriere....via de deur omhoog geklommen en ondertussen op de deurkruk gestaan waardoor de deur openging en hangende aan de deurstijl, spartelend met de achterpoten waardoor de deur openging.....druif

Wat ik nog was vergeten te melden, toen Nicky zn eerste pootjes in de keuken zette, was er weer een dame zwaar beledigd...

Nicky was toch wel veruit de grootste donderstraal, maar wel mijn donderstraal.
Was enigszins mensenschuw en zodra iemand een beweging maakte nam hij de kuierlatten.
Toen ik van de zoon zwanger was, beschermde hij me ook. Als er iemand voor de deur stond of liep, ging hij voor me staan en gromde dat het een lieve lust was, incluis opstaande nekharen en dikke staart....tot de deur openging en dan......dan zat de held op sokken veilig op zolder :))

De kinderen vond hij maar eng
Cheyenne daarentegen wilde al meteen bij de zoon gaan liggen toen het kind net was opgedroogd en aangekleed. Waar de kids waren, was deze dame ook. Niet op of bij het hoofdje maar altijd op de voetjes
1 keer was ik de babykamer uitgegaan en was Cheyenne de kamer ingegaan zonder dat ik het had gezien. Toen de  baby  dochter gevoederd moest worden, lag de schat op het aankleedkussen met haar hoofd richting de dochter en keek me even aan alsof ze wilde zeggen, ik heb goed op haar gepast.

Savannah vond het allemaal maar niks, al die onnodige look-a-likes.
Zolang ze 's avonds maar op mn schoot mocht liggen en duurde t te lang voor ik zat kwam ze me wel mekkerend en ouwehoerend halen.

Nicky is net geen 10 geworden, hartaanval voor mn voeten
Cheyenne had lymfklierkanker en haar hebben we in moeten laten slapen op de dag dat we 12,5 jaar getrouwd waren...ze was net 12
Savannah is een oud doosje geworden van bijna 18
 

 Hierboven de 3 knoepertjes met hun liefste bezigheid, eten :))


Omdat het zo stil was na Nicky, kreeg ik van de man een nieuw dotje, Bailey....maar Bailey kwam niet alleen, nee, er kwam ook een Bowie bij
Bijgenaamd ons koetje. Wit met bruine vlekken
Maar wat een dotje....heel zacht stemmetje. De eerste keer dat ze mauwde dacht ik dat ze naar me blies :))
Zodra de kids uit school kwamen werden die 2 begroet door 2 galopperende kattenmonsters, B en B....iedere dag weer

En leuk dat Savannah het vond!!! NOOOOOT

Maar Bowie was ook een heel dapper ding. Bailey en Djazz hebben een keer zo gevochten in de
tachtertuin en zij sprong steeds bovenop dat tuig, dat ze moesten stoppen.

Die lieve schat is er helaas ook niet meer....net de 10 niet gehaald..
Savannah heeft ze allemaal meegemaakt en er was er geen een die ze leuk vond, ze tolereerde Cheyenne en dat was t.
Ohwee degene die 's avonds bij mij wilde komen zitten of liggen want die werd getrakteerd op een imposante mep van hare koninklijke hoogstandje ....lekker ding :))

Ik mis ze stuk voor stuk en ieder om zn eigen karakter. Je weet dat je ze overleefd maar ze zijn toch een stukje van je.

En zo ligt het tegenwoordige spul :))


Lastig fotograferen met een kopstotende Djazz maar zou niet anders willen
Je geeft een ' beetje' en krijgt er een hoop voor terug

Liefs Brigitte

zaterdag 7 februari 2015

DE WOONKAMER

Goeies'aveonds, zijn we weer en best wel met een aantal dingetjes.
Had al eerder iets willen typen maar t kwam er maar niet van he

Want ja, ik was druk, best wel heul drukskes, met van alles en nog wat. Zoals de onderkant van de salontafel fatsoeneren, ontstoffen en veranderen uiteraard. Want als er iets gepoetst wordt moet er ook iets veranderd worden. Lijkt me duidelijk :))
Zo heb ik een nieuw plekje gecreëerd voor Desje.
Het voorjaar zit er weer aan te komen, en die 3 knuppeltjes hebben nog steeds niet in door dat de dierenarts een 'snipsnip' actie uitgevoerd heeft bij hun want ze vallen haar ieder aankomend voorjaar weer lastig, het arme poeske.
Nu kan ze zich lekker verstoppen voor die sukkelige knoesten.
De tijdschriften die er al huisden heb ik in die 2 manden gepropt, stukkie rustiger zo





Maar zoals ik in mn vorige post al had vermeld, zou ik de de spullen in de woonkamer op een andere plek kwakken en zo geschiedde. Gewapend met een doek die heerlijk aan je droge-vorst-vingers blijft plakken, een van tevoren in scene getekende plattegrond, stofzuiger-in-de-aanslag, bak koffie, emmer zoethoutthee en met  de  het   brood  nodige  zin  enthousiasme, toog ik aan het werk en oh oh wat is dat toch heerlijk he.
Ik zeg het steeds weer, er bestaat niks leukers dan de boel omgooien en veranderen.
Heb er ff een collage van gemaakt want anders krijgen jullie wel een erge overvloed van foto's


Geinig toch?
OHJA, mn oog valt op die 2 mandjes onder de openhaard, ook die hebben mn kwast van heul dichtbij gezien :))

Wat ik van de week ook nog heb gedaan was dat kruis wegkwasten en er een ster voor in de plaats gezet.
Weer plat op de snufferd met een patroontje en een zwarte stift....bleek de stift zo goed als leeg te zijn *zucht*
Is t een teken dat ik er miss gewoon niks op moet zetten?
Voorlopig mag ie er ff op blijven zitten.
 

Tot slot nog ff een foto van het keukenraam waar de zon op stond van de week. Ik hoor jullie al zeggen/denken, is dat zo bijzonder dan?
Ja best wel. In de zomer gebeurt dat dus absoluut niet
Alleen ff in de herfst, that's it


Nou ik ga verder in mn weekendmodus en wens jullie een fijn weekend verder

Liefs Brigitte

zaterdag 31 januari 2015

Zo gezegd, zo gedaan.
Het kruis is niet meer, overgeklodderd en wel, zo ff tussen neus en lippen door. Zo doen we dat
Nu alleen nog een ster opdoffen en overtrekken met die handel. Het gaat ook niet een witte worden maar een zwarte en denk ook niet met verf maar met stift. Werkt een stukkie makkelijker en strakker, zodat de ster niet op Patrick gaat lijken van die Sponsbob, want dan geef ik mn portie aan fikkie en haak ik af en wordt t bankie kachelhout

En das sund, dus daar gaat ik mn stinkende best voor doen

Ook heb ik al een aantal aanstaande veranderingen in mn mebieleke gezet waar ik me maandag of dinsdag compleet op ga storten....foto's volgen...mits het naar de zin is uiteraard want anders staat alles zo weer op zn vertrouwde  saaie  plek en hoef ik gene fotookes te maken want jullie weten dan al hoe t eruit ziet  niet

Nou, ik gaat er weer vandoor want mn wekker gaat om 8 uur weer af  slik  om de dochter naar Rotjeknor te brengen want het kind gaat werken.

Nou toedeloetjes en nog een fijn weekend verder

Liefs Brigitte

woensdag 28 januari 2015

NETNIETJEVANHET

Vorige week had ik het witte bankje voorzien van een grijs jaske want wit is zo wit en niet helemaal mijn ding. Ik zie soms hele witte interieurs voorbij komen en vind dat zo gaaf maar niet voor mezelf.
Als er iets van een kleurke op zit geeft het net iets meer je-van-het, voor mij....smaken verschillen




En omdat mn kwast nog in de kruis-of-iets-dergelijks- modus was had ik ook hier, al plat op mn snufferd voor het bankje, een kruis uitgemeten ala riviera maison en ik kan jullie vertellen, dat was gene makkie.

Maar ik vind het niet helemaal oke. De verhoudingen kloppen en het middelpunt zit ook krek in het midden maar vind t net niet goed,te groot, kweenie, netnietjevanhet dus.
Denk dat ik het maar opnieuw overkwansel en er hem dan op zn kant leg en een sterreke erop punnik





Een beetje zoiets
Denk dat het een stukkie rustiger zal staan.
Verder zit ik te wachten tot er nog 2 portretten het pand gaat verlaten zodat ik mn ding in huis kan gaan doen.

De man vertrekt altijd wat later, zodat hij nergens in de file staat maar hij is ook heus niet voor 7 uur thuis. En de dochter heeft de laatste weken giga  te  veel lesuitval. En hoeft dus ook pas om kwart voor 11 op school te zijn.
De zoon had rond half 8 zn warme nest al achter gelaten en geloof me, verlatingsangst is er niks bij :))

Vroeg opstaan behoort ook niet tot mn favorieten maar wat ik dan weer wel zo lekker vind is om in mn uppie wat rond te scharrelen en te bedenken wat er op mn programma komt te staan. En dit dus onder het genot van een emmer koffie en een botterhammeke.

Boodschappen heb ik rond 8 uur al gedaan met de voiture dus als het goed is hoeft deze dame de deur niet meer uit :))

Wat ik na het wassprokkelen, opruimen en stofzuigen ga doen is me nog niet helemaal duidelijk. Het zonneke doet hier goed zn best en de tuin zou ook best wel een hark-en opruimsessie kunnen gebruiken maar ook zou ik de woonkamer ietsiepietsie anders willen zetten. Alles staat, op die ene dag na, al zo lang hetzelfde en das saai. In het vorige huis zagen de meubels alle hoeken van de kamer maar dat is in deze woonkamer wat lastiger ivm vele hoeken........

Aan deze post was ik dus gisteren al begonnen en niet afgemaakt want de tuin lonkte me en de zon, die vandaag verstoppertje speelt. Zo blij dat ik gisteren de gaard in gesprongen ben want ik weet niet waar ik anders vandaag terecht zou zijn gekomen want er staat hier een aardig windje.

Inmiddels is de storm gaan liggen en de laatste druppel voorlopig gevallen en geloof me, het waren er veel. De krans die op het pottafeltje op de galerij staat, is verschwunden en ik moet nog gaan kijken waar die geland is.

Vanmiddag een atv ingelast en lekker op de bank geploft met een bakkie pleur en een paar katten op en naast me, want zeg nou zelf, dit weer nodigt daar toe uit. Mij in ieder geval wel. De sucadelappen staan te stoven en de aardappels zijn gekookt om straks gebakken te worden. Ondertussen dacht ik weer aan deze post en vond dat t wel tijd werd om die nu af te maken, toch?

Nou, ik wens eenieder een fijne avond en tot de volgende post

Liefs Brigitte





woensdag 21 januari 2015

MANDEN EN MEER

En het is alweer woensdag, bijna weekend....tijd vliegt voorbij

Gisteren ben ik aan iets begonnen wat ik al heuuuuuul lang van plan was, nl iets op een mand kwasten en zo geschiedde....een beetje riviera maison maar zonder de bijkomende pegels







En niks zo gevaarlijk als een Zjiet met kwast want......




Ook deze werd ontwit, evenals deze



Dit dienblad komt van een butlertray van waailappenhout. Ben bang als ik die op die tray zet dat de boel naar beneden knikkert waar ik bij sta maar voor op de salontafel is ie ideaal....denk ik

Er zat nog wat aan de kwast en toen viel mn oog op deze box


Deksel en vegen waren in een soort van bordeauxrood, moet alleen nog de letters voorzichtig overklodderen.


En met de lichte kwast gebeurde dit....was ik al JAREN van plan hihihi



Deksel ligt achter dat vierkante ding al te drogen en ff kijken of ik nog wat french linnen van Annie heb om eroverheen te kwasten.
Ondertussen wil ik nog een deksel fabrieken voor op een glazen pot maar daar in een andere post meer over:))

Verder heb ik weer een oppaspoes om voor te zorgen, een 15jarige jongedame.   VR  eet als een dokwerker.


Nog steeds een blinkende diva en dat voor die leeftijd :))

Nou ik ben ervan tussen en ga eerst om boodschappen, heb heerlijk tot half 5 het rijk alleen en wil nog een hoop doen

Toedeloe en tot de volgende post

Liefs Brigitte

maandag 19 januari 2015

ONGELUK IN EEN KLEIN HOEKJE



Ons weekend verliep anders dan anders. Niet dat je alles kunt plannen maar sommige dingen zijn onvoorzien. Zo had ik vrijdag lekker  makkelijk  spaghetti gemaakt en stokbrood  af  gebakken met vers gedraaide tomatenpesto  door de zoon

Overal de kaarsjes aan want dat staat zo gezellig als de man thuiskomt, om te genieten van de rust na een drukke werkweek en het feit dat we de volgende dag 24 jaar getrouwd waren....lekker relaxed....zou je denken....

De man belde me rond half 8 en hoorde al aan zn stem dat er iets was....

Na het verlaten van het werkpand stond hij stil bij het eerste stoplicht en vanuit zijn ooghoeken zag hij een auto aan komen scheuren van links en ondanks dat de man groen licht had, wachtte hij nog even, onderbuikgevoel van de man want die  achterlijke  idioot  racete door het rode licht.

Onder een lichte  serieuze vloek, zo vertelde de man, keek hij nog even naar rechts en nog een keer naar links en trok behendig op en ineens BOEM !
Hij dacht eerst dat een collega op de fiets nog ff op zn ruit tikte om nog iets te zeggen maar dat was t dus niet, er was een fietser die zo nodig over onze motorkap wilde vliegen......
De 21-jarige fietsvlieger was even opgestaan om weer te gaan liggen op de stoep want dat is een stukje veiliger dan op straat liggen, toch?
 Inmiddels waren er nog 2 fietsers gestopt om te helpen, 1 om zijn hoofd te ondersteunen want de jongeman had zijn rugzak nog om en de ander die bleef tegen hem aan l*llen.

Ondertussen belde de man 112 en toevallig waren er wat agenten aan t koffieleuten aan de overkant bij een tankstation en met 8 man en vrouw sterk kwamen ze aangehuppeld. De ambulance stond ook ergens om een hoekje want ook die was er met 2 a 3 minuten. De man zei al tegen de agent dat hij niet eens wist waar die vliegende hollander ineens vandaan kwam. Na het blazen, meteen een P van prima, heeft de man zn verhaal gedaan en stond op zn stengeltjes te shaken.

In de ambulance had de knul al meteen eerlijk vertelt dat hij bezig was met zijn mobiel en door rood reed....doet hij denk ik niet nog een keer

Dus zo kun je heel goed uitkijken en erger voorkomen om vervolgens een vliegend kind op je motorkap te zien stuiteren.

De man kwam rond 9 uur thuis, totaal van het padje af en heeft zijn verhaal x op x vertelt, vol ongeloof, schuldgevoel, ondanks dat hij wist dat het niet zijn schuld was maar toch en ongerustheid om die knul.

Ik kon praten als brugman maar wist dat de man eerst die knul zelf moest horen voor die spanning weg zou trekken.

Zaterdagavond belde die jongeman en op wat blauwe plekken na ging het goed en er viel een kilo of 20 van de man zijn schouders en kon hij eindelijk weer volop glimlachen...

Het had heel anders kunnen gaan maar daar staan we maar niet bij stil

Volgend weekend gaan we nog met zn 4tjes ergens een happie eten ter gelegenheid van ons 24jarig jubileum want dat kwam er van t weekend niet van, wat in het vat zit verzuurt niet

EIND GOED AL GOED

Wees voorzichtig en heb een goeie week allemaal

Liefs Brigitte

zondag 11 januari 2015

IK BEN ZO BLIJ, ZO BLIJ

Ja ik ben blij, blij met het eindresultaat.
Het raam is dit keer zonder franse slag gepoetst, streeploos.
De rest van de keuken afgewassen, schoongemaakt en geschrobt. Het kan er weer ff tegen.

Ik had mazzel bij het zoeken van de hanglamp en hoefde niet de halve schuur leeg te plukken maar met een beetje verticaal limbodansen kwam ik al een eind. Ook nog een schemerlampje uit diezelfde doos gejopt en er staan er nu 2 op het aanrecht, aan weerskanten 1.
Het koken krijgt voor mij zo ook weer een boost.
's Ochtends eerst de luxaflex omhoog getrokken en dan merk je wel t effect van de verf. Dus in 3 fases opgetrokken, tot zover t kon optrekken, laten uitzakken en weer tot zover optrekken enz...








Veranderen en poetsen hoort voor mij in 1 zin, niet het 1 zonder het andere en denk dat ik niet de enige ben die op die manier te werk gaat. Het moet zichtbaar zijn dat er gepoetst is :))

Hier dus TADAAAA....






De plafonniere ligt al in de container
Ik zeg missie geslaagd en op naar het volgende ....wat weet ik nog niet of miss wel maar daar ga ik eerst nog ff verder over nadenken ;))
Fijne avond en een goeie week alvast

Liefs Brigitte

donderdag 8 januari 2015

HIJ IS AF, KLAAR,FINITO!!!!

De onrust is zo goed als verschwunden, de dochter voelt zich nog niet optimaal maar heeft het goed naar haar zin en het is gezellig op die excursie door het gansche land. Morgenavond is ze weer lekker thuis.

Gisteren was ik weer voor het eerst sinds een paar weken, home alone. Kan daar STIEKEM wel heul erg van genieten. Muziek op meeblerstand en jodelen maar....heerlijk. De meest kleuteklusjes gedaan die ook moeten gebeuren en ook, jawel je leest het goed, nog zo'n k*dtklus afgemaakt nl de luxaflex.

Had hem nog steeds  niet weggeflikkerd   in de bewaarstand gezet in het halletje, verstopt achter de kapstok.
Afgelopen zondag weer maar eens verf gehaald en die gisteren en vandaag erop gekwakt en ik zeg, het is goed zo, klaar ermee, finito

Omdat het inmiddels al 5 uur was heb ik ff gauw met de franse slag het keukenraam uhm 'schoongemaakt'  geen hond die er naar kraait en dat vervloekte ding opgehangen en aan mn eten begonnen want ondanks dat de man en ik nog steeds niet helemaal 100% zijn moet de innerlijke mensch toch voorzien worden van wat pitamientjes en mineralen.
Voor nu even wat plaatjes die ik snel geschoten heb met de mobiele.

 Zo zag ie er vanmiddag uit, moesten nog een paar plekskes weggewerkt worden.





           
 En zo is ie geworden, shabby genuanceerd gevlolkt  (combi gevlokt/gewolkt ) wit *grijns*

Zit er ook nog aan te denken om een andere lamp in de keuken te hangen die ik nog in mn assortiment heb. De plafonniere die er nu hangt zat bij de inboedel toen we het huis kochten en zo niet mijn ding, by far!!

And so be it...heb t net ff met de man erover gehad dat ik eraan zat te denken om een andere lamp in de keuken op te hangen en zijn woorden waren, dat kan eey :)))))

Dus 1 x raden wat ik morgen ga doen...de halve schuur weer uitbaggeren op zoek naar die ene lamp, heb er zin an zoals ze dat op zn Rotterdamts zeggen :))



Heb ik meteen weer een reden om de boel van een boendoek te voorzien en wat accessoires van plek te switschen enzo :))

Wat ik morgen niet moet vergeten is de cv bijvullen. Die is van 1.9 bar gedropt naar 1.1 en dat in goed 2 maanden tijd. Vandaar dat de zoon me vandaag geholpen heeft om alle radiatoren te ontluchten. Als t aantal bar erna nog zo snel dropt bel ik die cvmeneer wel ff want dat ding hangt nog geen jaar

Nou lieve mensen ik ga mn verse bed opsnorren en de slaapkamer voorzien van wat zaag-en snoeigeluiden. Slaap lekker of goeiemorgen



Liefs Brigitte

dinsdag 6 januari 2015

ONRUST

Vanmorgen vroeg opgestaan want de dochter zou ik wegbrengen naar school want ze gaan 4 dagen op excursie door Nederland. Ze doet de opleiding tot stewardess in Rotterdam en dat is een paar keer schakelen en remmen van ons huis vandaan.
Hartstikke leuk voor haar......ware het niet dat zij inmiddels ook geveld is door de griep en zich dus strontberoerd voelt...haar woorden. 
En ik zit dus niet bepaald op mn gemak hier, understatement
Ze had ook last, net als moeders, van rammelende kwebbels en pijnlijke holtes. Had al spray klaargelegd op de keukentafel maar die had ze niet meegenomen. Met geswinde en gepaste spoed naar huis gevlogen, spray van tafel gegritst en weer terug. Ze zat al in de bus en wist niet hoe ze daar gekomen was. En daar zit mn onrust dus in want mevrouw heeft soms de neiging om knock te gaan....
De man had vannacht al tegen me gezegd desnoods plukken we haar weer op maar vind het vooral voor haar zo kleute
Wat mij betreft had ze vanmorgen al thuis mogen blijven maar ze wilde perse toch gaan, vooral omdat we er ook  flink  voor betaald hadden. Vanuit Bunnik gaan ze iedere dag op pad met de bus. Oa fietsen in een grot en ook een dag naar Schiphol  duhhh
Ik kan niet wachten tot ze weer veilig en wel thuis is en tot die tijd blijft moeders als een kip zonder kop rondhuppelen 

liefs Brigitte

zondag 4 januari 2015

ZONDAG

Zo, de kerstspullen zijn ook weer opgeruimd om over 11 maanden weer tevoorschijn getoverd te worden. Vind het behoorlijk kaal nu maar kijk morgen wel of ik de boel omgooi....hobby he

De man ligt nog steeds met griep op bed en heeft me lichtjes aangestoken maar de show must go on
De buikproblemen zijn gelukkig foetsie, verschwunden! Een paar kilootjes lichter waar ik me absoluut niet over beklaag

Ben alleen flink verkouden en nies en snotter de gansche tijd en de koker blijft lopen. De kwebbels rammelen bij iedere nies-hoest en snuitsessie dus mn antiholteontstekingsspray ook maar weer uit de kast geplukt.

Gisteren stond de buurvrouw aan de deur met een cadeau, zo lief, omdat ik 2 weken geleden had geholpen met 2 kerstpakjes te maken voor haar en haar vriendin. Ze doen aan synchroon paardrijkunsten en moesten verkleed. Heb ff gegoogeld en het heet carrouselrijden.  Heb er 2 kerstboomachtige bovenstukken voor getekend en gemaakt en ze waren er blij mee....dan ben ik dat ook. Nog nooit eerder zoiets in elkander geflanst of getekend en na 2 tekenbeurten kon het op het stof gelegd worden.
Na 4 uur stonden ze in elkaar en konden de dames zelf aan de slag om ze te versieren met kerstslingers met naald en draad
Had het idee van het wereldwijdeweb gevonden

De muts uiteraard niet want ze moesten een cap op waar ze een kerstboomster bovenop gefabriekt hadden.
Maar hier dus het cadeau

 
 Het lijkt hout maar is steen, leuk he :)) Aan de kleur van de bollen te zien zijn het roze hyacinten. Helemaal mijn kleur
Merk dat ik steeds vaker naar roze grijp. Mooi in combi met wit en zink enzo

Nou ik ga eens kijken wat ik nog aan boodschappen mee moet nemen en mn zooi bij elkander rapen en wens jullie een fijne zondag

Liefs Brigitte