ZJIETJES PLACE

ZJIETJES PLACE AND ALL KINDS OF STUFF

maandag 12 mei 2014

EIND EXAMENS




Vandaag zijn de eindexamens weer van start gegaan en zo ook in huize S.
De dochter is dit keer  de pineut  aan de beurt.

Het kind zegt  niet aan examenstress te lijden maar de gezelligheid is ver te zoeken.
Neem het haar ook niet kwalijk hoor, begrijp me niet verkeerd maar zal blij zijn als alles achter de rug is.

Dat de stress in haar lijfje rond huist werd afgelopen zaterdag wel erg duidelijk. Ze moest bij @.ppie om 1 uur weer aan de slag. Ze voelde zich thuis al niet geweldig maar wilde persee gaan en verliet het huis op elastieke benen.
Ze ging te voet, ongeveer 2 x vallen vanaf de voordeur hier en wat ik al vermoede gebeurde, een collegaatje, met een beetje paniek in haar stem,belde me op met de mededeling dat de dochter zich niet lekker voelde en een aanval aan voelde komen.....Het kind vertelt dat ik eraan kwam, kind opgelucht.

De zoon gewekt en ondertussen werd ik weer gebeld door het zelfde collegaatje maar inmiddels met ontzettend veel paniek op haar stembandjes want de dochter had inmiddels dus een aanval. (Het heeft ontzettend veel weg van epilepsie maar is het niet. Alhoewel een oude neuroloog jaren geleden tot de conclusie kwam dat de dochter een lichte vorm had, na 10tallen hersenfilm na een eenmalige status epilepticus) 
Het kind vertelt dat we er meteen aankwamen.
De zoon heeft zich als de eerste de beste magier aangekleed en ik had ondertussen de bicicletjes buiten gegooid want UITGEREKEND VANDAAG STOND DE AUTO NIET OP ZIJN AANGEWEZEN PLEKKIE
Nee de man was er met t vehikel op pad naar een Panoramio-dag in Hindeloopen wat hem van harte gegund was.
Ik heb hem dus ook niet gebeld want ik zag in de gauwigheid dat hij daar net was gearriveerd  op foursquare en om hem nou te bellen met de woorden " hey schat, de dochter ligt weer maar maak je vooral niet druk hoor"
Nou dat werkt niet ....heb het hem vertelt toen hij 's avonds veilig en wel thuis was.

Maar we, de zoon en ik, vlogen dus naar @.ppie en de zoon is jong en dus ook een stuk sneller. Ik zie hem nog met een @.ppiemedewerker verdwijnen richting de kantine dus ik vlieg erachter aan maar de deur sloot zich dus net voor mn neus. Ik klopte maar niemand die me hoorde.....kon ik in die tussentijd mooi weer op adem komen.

Op t moment dat ik de zoon wilde wappen of hij ervoor kon zorgen dat iemand de deur voor me kon openen gebeurde dit al.....naar binnengestoven met de woorden dat ik de moeder was van de dochter.

Nou blijf ik er vrij nuchter onder    de buitenkant  maar krijg toch iedere keer een vreselijk gevoel want je hebt er geen controle op . De  jonge  bedrijfsleider had zijn hand onder haar hoofd zodat ze haar bol niet zou bezeren. Maar haar bol bleef op zich rustig.
Ze lag er dus al 25 minuten en heb toen toch maar groen licht gegeven om n ambulance te laten komen want na een rustige periode, de bedrijfsleider zei al, daar komt ze weer, ze knippert weer met haar ogen, maar ik ken die aanvallen en dit zegt niks, want kort erna begon t weer en na een @.ppietrui onder haar bol te hebben gepropt  begon ze dus wel met haar bol te stuiteren. Maar ik ben ik en heb gewoon met mn hele lijf mee gestuiterd en die trui bleef dus echt wel onder die bol. 
Toen de ambulance kwam hadden ze haar suiker gecontroleerd en zuurstof en bloeddruk. Ze namen de tijd, echt de tijd en dan merk je dat er veel verschil is onder ambulance broeders.
Na alle toeters en bellen moest de dochter met hun hulp zelf overeind komen, nog steeds met elastieke benen om vervolgens op de brancard te kruipen. Want t was een uitgemaakt geval, waar brengen we haar naar toe? Naar dit adres? Prima, rijdt u alvast maar heen, dan komen wij eraan.
En zo geschiedde, de zoon en ik fietsten door de regen terug naar huis en de dochter met haar 'taxi'
Ze bleven nog een dikke 20 minuten in die ambulance zitten, zo vertelden ze, ze wilden even wachten tot t zou stoppen met regenen en hadden nog steeds alle tijd en hadden in de ambulance zitten kletsen.
Ze werd tot binnen ,ondersteund ,  gebracht. 

De volgende x dat ze weer werkt zal t wat drukker zijn aan haar kassa want toen ze werd weggevoerd door de winkel was t dus super druk en aangezien ze er al sinds eind 2012 werkt zijn er veel klanten die haar kennen.

Nou dat was me t weekendje wel...t was ook nog eens moederdag, daar hadden mn schatjes  gedrochtjes  geen erg in....de dochter had een nacht overgeslagen en was gewoon door gaan leren en de zoon bedacht t gisteravond dat t moederdag was...OHJAAA

De man had mn favoriete muziek van Pirates of the Carrebean deel 4 op een stikkie geknald. Voor de rest vind ik t een commercieel gebeuren plus ben ik niet 1x per jaar moeder maar t hele jaar door. Ben echt niet vies van cadeaus maar heb ze liever onverwacht spontaan.

Nou mn post is inmiddels lang genoeg vind ik n ga er dus een eind aan breien en wens jullie een fijne avond/ fijne dinsdag en tot de volgende post


En voor iedereen die eindexamen doet wens ik heeeeeul veeeeeeul succes!!!

Liefs Brigitte