Overal de kaarsjes aan want dat staat zo gezellig als de man thuiskomt, om te genieten van de rust na een drukke werkweek en het feit dat we de volgende dag 24 jaar getrouwd waren....lekker relaxed....zou je denken....
De man belde me rond half 8 en hoorde al aan zn stem dat er iets was....
Na het verlaten van het werkpand stond hij stil bij het eerste stoplicht en vanuit zijn ooghoeken zag hij een auto aan komen scheuren van links en ondanks dat de man groen licht had, wachtte hij nog even, onderbuikgevoel van de man want die
Onder een lichte
Hij dacht eerst dat een collega op de fiets nog ff op zn ruit tikte om nog iets te zeggen maar dat was t dus niet, er was een fietser die zo nodig over onze motorkap wilde vliegen......
De 21-jarige fietsvlieger was even opgestaan om weer te gaan liggen op de stoep want dat is een stukje veiliger dan op straat liggen, toch?
Inmiddels waren er nog 2 fietsers gestopt om te helpen, 1 om zijn hoofd te ondersteunen want de jongeman had zijn rugzak nog om en de ander die bleef tegen hem aan l*llen.
Ondertussen belde de man 112 en toevallig waren er wat agenten aan t koffieleuten aan de overkant bij een tankstation en met 8 man en vrouw sterk kwamen ze aangehuppeld. De ambulance stond ook ergens om een hoekje want ook die was er met 2 a 3 minuten. De man zei al tegen de agent dat hij niet eens wist waar die vliegende hollander ineens vandaan kwam. Na het blazen, meteen een P van prima, heeft de man zn verhaal gedaan en stond op zn stengeltjes te shaken.
In de ambulance had de knul al meteen eerlijk vertelt dat hij bezig was met zijn mobiel en door rood reed....doet hij denk ik niet nog een keer
Dus zo kun je heel goed uitkijken en erger voorkomen om vervolgens een vliegend kind op je motorkap te zien stuiteren.
De man kwam rond 9 uur thuis, totaal van het padje af en heeft zijn verhaal x op x vertelt, vol ongeloof, schuldgevoel, ondanks dat hij wist dat het niet zijn schuld was maar toch en ongerustheid om die knul.
Ik kon praten als brugman maar wist dat de man eerst die knul zelf moest horen voor die spanning weg zou trekken.
Zaterdagavond belde die jongeman en op wat blauwe plekken na ging het goed en er viel een kilo of 20 van de man zijn schouders en kon hij eindelijk weer volop glimlachen...
Het had heel anders kunnen gaan maar daar staan we maar niet bij stil
Volgend weekend gaan we nog met zn 4tjes ergens een happie eten ter gelegenheid van ons 24jarig jubileum want dat kwam er van t weekend niet van, wat in het vat zit verzuurt niet
EIND GOED AL GOED
Wees voorzichtig en heb een goeie week allemaal
Liefs Brigitte
