3 weken. Merendeel met zn 2en doorgebracht. De zoon was bij een nicht van de man en de dochter merendeel bij haar vriend, ook omdat ze daar vlakbij werkt.
Dus het huis voor ons beidjes. Alvast een beetje oefenen, voor als de kuikens uit gaan vliegen.
Ondanks dat ik/we ze erg misten, ging t goed. Back to the roots zeg maar.
Het eerste wat op het programma stond op de eerste vakantiedag, was Destiny naar de hoofdlocatie brengen van de dierenkliniek om haar achterkantje/ broek weg te laten scheren in modelletje poedel.
De focus lag zo op Bailey en daarna op Jay (zie vorige post) dat ik niet in de gaten had dat er met haar iets aan de hand was tot ze zich verstopte en niet meer bij me kwam zitten. Wat ze wel deed was op de plekjes liggen waar Jay had gelegen, erg verdrietig allemaal...
Maar goed. Ik had dus die afspraak gemaakt op onze eerste vakantie had zodat ik die troel met de auto kon wegbrengen. Scheren onder een roesje want Desje is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken , zit rood in, dus een felle doos. Superlief maar een feeks als je aan die klitten komt.
Had haar natuurlijk al veel eerder willen brengen maar dan moest ik haar met openbaar vervoer weer ophalen. Uurtje heen, uurtje terug. En dat vond ik dus gene optie om met een half comatoze kruimel in de bus te stappen. Dus een aantal lange dagen wachten. Zat de dagen echt voorbij te kijken.
Om half 9 moest mn dotje binnen zijn en ik zou gebeld worden zodra ze bij begon te komen en er een tijd kon worden afgesproken om haar, geschoren en wel, weder op te halen.
Rond een uur of 2 telefoon, dat het perfect was gegaan en ik haar op kon komen halen. Het was zo goed gegaan en ook nog eens zonder roesje!!
Hadden we het over dezelfde kat??
In de auto gesprongen en naar Rotterdam Noord gereden.
Bij thuiskomst een halfverhongerde
Maar toen! Ze was zo onrustig en trapte overal met haar achterpoten tegenaan. Grommen en blazen. Ze lag overal en nergens en de plukken haar vlogen door t huis. Zo zielig om te zien. Maar ook akelig want ze ging dus ook op open traptredes liggen en trappen deed ze daar ook. Gelukkig niet tussendoor naar beneden gevallen maar er vielen regelmatig kreten mijnerzijds als ze daarop lag en begon te trappen.
Ook dat kale achterkantje. Spillepootjes met pluizige sokjes. Maar ook weer heel schattig eigenlijk. Het lopen is weer bijna up to date. Ze is nog wel wat schrikachtig. Maar ook dat komt wel weer goed.
Ik krijg haar achterpootjes alleen niet op de foto, blijf dat natuurlijk wel proberen.
Tot de volgende post dan maar weer.
Liefs Brigitte
6 opmerkingen:
Ach,de arme ziel
Ze ligt zo wel in de pos als fotomodel maar ohhhhhh wat kijkt ze lelijk....
nEEE zo staat haar snoetje lekker!!
Achhhhhh wat sneu allemaal.....fijne week meis liefs Ria x
Ach wat sneu!
Gelukkig is het allemaal goed gegaan.
Groetjes Gea
Sorry dat ik wat laat reageer maar we zitten nog heel veel in ons boshuisje en daar is internet ggggrrrrrrr. Wat een dierenleed. Zo zielig. Maar gelukkig zijn jullie er om der weer liefdevol op te vangen. Fijne week hoor.
liefs Anneke
Een reactie posten